Κολόμπ, Μισέλ

(Michel Colombe, Τουρ 1430; – 1511). Γάλλος γλύπτης. Υπήρξε ένας από τους πιο σημαντικούς εκπροσώπους της γαλλικής τέχνης κατά τον 15o αι. Έζησε κυρίως στις πόλεις Μπουρζ και Τουρ. Η νεανική του δραστηριότητα είναι σχεδόν άγνωστη, ενώ από τα έργα της ωριμότητάς του έχουν σωθεί μόνο τρία: ένα μετάλλιο φιλοτεχνημένο για τον Λουδοβίκο IB’ προς τιμήν της επίσημης εισόδου του βασιλιά στην Τουρ (1500), ο τάφος του Φραγκίσκου B’ της Βρετάνης στον καθεδρικό ναό της Ναντ (ίσως σε συνεργασία με τον Τζερόλαμο ντα Φιέζολε), που ξεκίνησε το 1499 και αποπερατώθηκε το 1507, καθώς και ένα ανάγλυφο με τον άγιο Γεώργιο και τον δράκοντα για τον πύργο της Γκαγιόν (1508, σήμερα βρίσκεται στο Μουσείο του Λούβρου). Ενώ στο μετάλλιο διακρίνεται η άμεση σύνδεση με τη γοτθική αντίληψη, ο τάφος και το ανάγλυφο παρουσιάζουν φανερές αναγεννησιακές επιδράσεις, τόσο στα αρχιτεκτονικά και διακοσμητικά στοιχεία όσο και στη μεγαλύτερη ισορροπία της πτυχολογίας και στον απαλό, λεπτό πλασμό. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το ταφικό μνημείο (το σχέδιό του φαίνεται ότι οφείλεται στον ζωγράφο Ζαν Περεάλ), με σαφή διαφορά από τον παραδοσιακό τύπο των βουργουνδικών ταφικών μνημείων. Παραστάδες, ζωφόροι, μετάλλια και κόγχες κοσμούν τη σαρκοφάγο όπου αναπαύονται οι δύο κοιμώμενοι. Και ενώ οι τελευταίοι θρηνούντες περιορίζονται στις κόγχες, οι Αρετές –σε φυσικό μέγεθος– ήρεμες και φωτεινές, προβάλλουν στα τέσσερα άκρα του τάφου. Το έργο του Κ. προσέδωσε ποιητικό μεγαλείο στις ύστερες γοτθικές γαλλικές τάσεις. Η τέχνη του υπήρξε χαριτωμένη και κοσμική, καθώς ο δραματικός και απελπισμένος ρεαλισμός της βουργουνδικής σχολής του Κλάους Σλούτερ καταλάγιαζε και εκφραζόταν με απαλότερους και πιο λυρικούς τόνους. Αυτή η αρμονική ισορροπία οφείλεται και στην επίδραση της ιταλικής αναγεννησιακής τέχνης, της οποίας τα διδάγματα ο K. δεν απέρριπτε, μολονότι τα υπέβαλλε σε αυστηρό έλεγχο και τα συντόνιζε με τη γνήσια υστερογοτθική ιδιοσυγκρασία του. Οι κυριότεροι οπαδοί του (Γκιγιόμ Ρενιό και Ζαν ντε Σαρτρ) συνέχισαν την τάση του Κ. και οδήγησαν τη γλυπτική σε διαρκώς σοβαρότερες και πιο μετρημένες εκφράσεις. «Ο άγιος Γεώργιος σκοτώνει τον δράκο», μαρμάρινο ανάγλυφο από το παρεκκλήσι του πύργου της Γκαγιόν, έργο του Γάλλου γλύπτη Μισέλ Κολόμπ (Μουσείο του Λούβρου, Παρίσι).